Tarta „śmietankowa” z borówkami amerykańskimi, bez laktozy

Czoch nie jest wielkim amatorem deserów, nie jest też w tej dziedzinie specjalistą…ale gdy pojawia się wyzwanie siada do słodkich wypieków z entuzjazmem. Osoba, z myślą o której powstał ten deser lubi tarty, serniki…i ma stwierdzoną, bardzo ostrą postać nietolerancji laktozy. Kruche ciasto bez masła? Śmietankowe nadzienie bez śmietanki czy mleka? Da się zrobić, zapraszam!

Składniki (na formę ø26cm):

• 200g mielonych migdałów
• 3 jajka
• 100g tofu
• 200ml mleka kokosowego
• 60g brązowego cukru
• łyżka esencji waniliowej (nie zapaszku do ciasta a porządnej, brunatnej esencji, na alkoholu)
• 4 łyżki syropu klonowego (lub brązowego cukru)
• sok i skórka z 1/2 pomarańczy
• 100-150g borówek amerykańskich
• łyżeczka oleju (np. z orzechów włoskich)
• szczypta soli

Mielone migdały mieszamy z białkami dwóch jajek i cukrem, dodajemy szczyptę soli. Powstanie nam mazista, potwornie klejąca masa. Formę do tarty smarujemy olejem, układamy koło wycięte z papieru do pieczenia (większe niż średnica formy aby wystarczyło także na brzegi) i wykładamy naszą miksturę. Zapowiada się tragicznie: ciasta na oko o połowę za mało, nie da się go rozprowadzić bo się klei. Spokojnie, od czego mamy małe sztuczki? W tym wypadku sztuczka jest banalna: zwilżamy palce w lodowatej wodzie, do takich ciasto się nie przyklei i z łatwością da się rozgnieść cienką warstwą po całym dnie naczynia, bez trudu także damy radę wylepić brzeg. Ciasto chłodzimy 20 minut w lodówce, następnie pieczemy też około 20 minut w piecu rozgrzanym do 170°. Podpieczony spód ma konsystencję miedzy kruchym ciastem a lekko niedopieczoną bezą, jest dość twardy ale i sprężysty.

Czas na farsz: tofu, mleko kokosowe, ekstrakt waniliowy, cukier/syrop klonowy, sok i skórkę z pomarańczy miksujemy na gładko. Próbujemy. Masa powinna być za słodka i za mocno waniliowa – dodajemy 2 żółtka (zostały po przygotowaniu spodu) i całe jajko, ponownie miksujemy. Wylewamy masę na ostudzony spód i posypujemy borówkami.

Tartę umieszczamy na kratce piekarnika (mniej więcej w połowie wysokości), na dno pieca wkładamy duże naczynie z gorącą wodą (np. prostokątną, dużą blachę), pieczemy w 160° aż wierzch się zetnie, około 40-45 minut. Ciasto studzimy a gdy osiągnie temperaturę pokojową wkładamy na minimum 2 godziny do lodówki (najlepiej na całą noc).

Schłodzenie w lodówce sprawi, że ciasto (niczym rasowy, pieczony w kąpieli wodnej sernik) ładnie stężeje. Zwracam uwagę, że to ciasto „przy okazji” jest także bezglutenowe – w końcu nie użyliśmy ani grama mąki w przepisie.